Sözcüklerin Fısıltısı

Sözcüklerin Fısıltısı

Bir zamanlar genç bir kız vardı. O, şiirlere olan aşkıyla bilinirdi. Şiir okumayı ve yazmayı çok severdi. Her zaman içinde bir şeyler vardı ve bunları şiirlerle ifade ederdi. Bir gün okulunda düzenlenen bir şiir yarışmasına katılmaya karar verdi.

Yarışma günü geldiğinde, genç kız heyecanlıydı. Ailesi ve arkadaşları ona destek olmak için yanındaydılar. Sıra kendisine geldiğinde, tüm salon ona bakıyordu. Yarım dakika bile geçmeden, kızın aklından tüm sözcükler uçup gitmişti. Sadece bir kelime bile hatırlayamıyordu. Korkuyla donup kalmıştı. Ama sonra, içinden bir şeyler fısıldandığını hissetti. Ve o fısıltı kelimelere dönüştü:

"Gece biter, gündüz başlar, Yeni bir umut, yeni bir başlangıçla. Karanlığın ardından güneş doğar, Gökyüzü mavisiyle boyanır, ışık saçar."

Kız şaşkın bir şekilde kelimeleri söyledi. Salon sessizleşti ve herkes ona hayranlıkla baktı. Kızın içindeki şey, onu kelimelere dönüştürmüştü. Ve bu ona birinci ödülü getirdi.

Artık genç kız, şiirlerine olan inancını ve güvenini kaybetmemişti. Bir şeyler yazmak istediğinde, sadece içindeki sesi dinlemesi gerektiğini biliyordu. Bu olay, onun şiir yazma yolculuğunda dönüm noktasıydı. Ve belki de, yarattığı en güzel şiirlerin başlangıcıydı.